Belgische barak

Belgische Barak
De tijdelijke houten Barakken waarvan er een Honderdtal in België zijn aangekocht was een voormalig Krijgsgevangenkamp. Echter eerst heeft men nog geprobeerd om gegalvaniseerde stalen loodsen (Romny hutten?) te kopen in Engeland, daar had de minister na uitgebreide vragen beantwoord te hebben gekregen toestemming voor verleend. Maar de Directie dacht dat er bij het ministerie van Landbouw Engelse valuta beschikbaar was maar dat bleek niet het geval. Toen is men overgegaan naar deze houten Barakken. Bijgaande foto is de enige nog authentieke barak aan het einde van de Sportlaan in Emmeloord deze is daar geplaatst door de directie en is in het begin gebruikt van waaruit men de beplanting van de polder heeft gerealiseerd. Later is Staatsbosbeheer er in getrokken en nu is het nog in gebruik bij het I.V.N en Scouting. Er is inmiddels wel wat aan verbouws o.a. Meer ramen er ingezet.De "Vrienden van Schokland" vinden het behoud van deze enige Barak zeer waardevol en zijn derhalve bezig geweest om deze Barak op de Monumentenlijst te krijgen. Wat tot op heden niet is gehonoreerd.

Gemengde bedrijven.
Voor de Gemengde bedrijven zijn deze schuren nog omgebouwd en stallen in gemaakt. Er schijnt ook een schuur te zijn geweest die door een voormalige krijgsgevangene was voorzien van prachtig houtsnijwerk in de houten spanten. Jammer dat daarvan niets meer overgebleven is. Mij is ook niet bekend of dit een Duits of een Geallieerd Kamp is geweest, maar daar komen we misschien nog wel eens achter. De in het onderste stukje beschreven arbeiderswoningen zijn nog wel gebouwd v.n.l. aan de Zwartemeerweg en rond Kraggenburg maar door de komst van de Oostenrijkse woningen zijn deze toch maar een klein poosje gebruikt door de pachters. Alleen de pachters van c.a. 48 Ha. hebben deze woningen wel gebruikt en daar is nooit een Oostenrijkse woning voorzien. De eerste pachters die 48 Ha. hadden gepacht en geen Cultuurbedrijf kregen, maar ook een noodschuur werd eigenlijk nog een Wieringermeer (Cutuur) schuur beloofd, maar deze belofte is men niet meer na kunnen komen. Daarom hebben deze boeren waarschijnlijk inspraak gekregen in de voor hen te bouwen schuren. Zie het verhaal over PD 1-4.

Verpachting van landbouwgronden.
Met het oog op de verpachting van een aantal bedrijven in de herfst van 1947 werden de daarvoor meest geschikte kavels uitgezocht en in kaart gebracht. Ten einde met zo weinig mogelijk behuizing een zo groot mogelijke oppervlakte land te doen overgaan van tijdelijke Staatsexploitatie in particuliere exploitatie, werd een aantal kavels vastgesteld, die door de komende pachters maar korte tijd zullen kunnen worden bijgepacht en waarop een meer extensieve exploitatie dan op de eigenlijke boerderij zal worden toegestaan. De plaats en de grootte van de erven der te stichten boerderijen werden bepaald; met de aanleg van de erven werd een begin gemaakt. Daar de benodigde materialen ontbreken om definitieve pachterwoningen en bedrijfsgebouwen te plaatsen, zullen de pachters voorlopig worden gehuisvest in naast de boerderijen te bouwen arbeiderswoningen en zullen op de erven tijdelijke houten loodsen worden opgericht, die ruimte bieden voor de allernoodzakelijkste berging van werktuigen, bedrijfsbenodigdheden, paarden en enig vee. In samenwerking met de Stichting voor de Landbouw en met het Landbouw- Economisch Instituut werd een studie gemaakt van kapitaal-behoefte van de toekomstige pachters, waarna de eisen, waaraan de candidaat-pachters zullen moeten voldoen, werden opgesteld en gepubliceerd. Voor de eerstkomende verpachting zullen zich kunnen aanmelden degenen, die op 1 November 1947 de 26-jarige:leeftijd hebben bereikt en op 1 Augustus 1945 ten minste twee jaar in de Noordoostpolder hebben gewerkt.
Citaat uit de Driemaandelijkse verslaglegging van 1947.

Originele tekening van een Belgische barak.

Klik op foto en of tekening voor vergroting